Leesvoer

Sommige mensen houden niet zo van reizen met de trein. Vertragingen, overstappen, koe op de rails, enfin, we kennen de problematiek allemaal. Daarom neem ik altijd boeken mee wanneer ik met de trein reis. Niet alleen ter verstrooiing; ik zie zo'n treinwagon als een lees- studiezaal. Tafeltjes, banken, goede verlichting (luidruchtig bellende mensen en fans van kleverige R'n'B met schetterende radiootjes niet meegerekend. Daarbij; dit soort dingen gebeurt in bibliotheken ook al. Dus speak up or put up). En als je even op adem wilt komen is er dat voorbijschietende landschap in al haar Hollandsche schoonheid. Recentelijk aangeschaft ende gelezen: Who Moved My BlackBerry? (2005). Een verhaal is een constante uitwisseling van e-mails. Hoofdpersoon is Martin Lukes, een manager in een bedrijf waarvan je je afvraagt of er überhaupt wordt gewerkt. Veertig-plus en niet te beroerd om met de ellebogen te werken en te hielenlikken. Zo probeert hij zich richting de top te wurmen. Martin houdt er een eigen opvating op na wat betreft indvidualisme. Zo begint hij niet in januari met zijn goede voornemens, maar in februari. Hij maakt er een punt van dit aan mensen te laten weten, zodat ze merken dat hij echt heel speciaal is. Ook komt hij met de term "creovation", een samenvoeging van creativity en innovation. Lucy Kellaway, de schrijfster in kwestie, zegt het volgende: Creativity and innovation are the two great things that all corporations make such a song and dance about... They all talk in such a ghastly way, which is often a substitute for thinking. And when they come up with an idea that they genuinely think is creative, it's laughable. Who Moved My BlackBerry? is dan ook ontzettend komisch. Mails met backstabbende inhoud komen bij de verkeerde persoon terecht, Lukes volgt een werk-aan-jezelf-cursus onder leiding van een coach waarmee hij alleen via e-mail contact heeft. Haar naam is Pandora, dat schetst wel zo'n beetje de gebeurtenissen waarin de hoofdpersoon verwikkeld raakt. Het boek is o.a. te verkrijgen bij bol.com, maar mocht je toevallig in Amsterdam zijn, kijk dan bij de nog niet zo lang geleden verhuisde American Book Center (korting met collegekaart!)op het Spui, tegenover Atheneum. Een fijne rondneus-winkel (π was onder de indruk van het Big Book of Breasts) met bijvoorbeeld een social sciences rekje. Ook erg aardige en behulpzame bediening. Killing Yourself to Live (2005) is geschreven door Chuck Klosterman, die één van mijn helden aan het worden is. Wikipedia zeg over KYtL: a road narrative focused on the relationship between rock music, mortality, and romantic love. De manier waarop Klosterman deze onderwerpen verbindt is onnavolgbaar (dunken met zijn basketbal op de oprit van zijn ouderlijk huis in Ohio, levi's 501 dragend en luisterend naar Bon Jovi op een gettoblaster. Dat is dus een compleet tijdsbeeld in één zin!). Toen ik dit boek zat te lezen in de wachtkamer van de polikliniek in het Rijnstate ziekenhuis (geen zorgen! ik mankeer niks) was ik de enige die ondanks de forse uitloop van wachttijd niet chagrijnig was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog maar bij hoofdstuk 3 ben, maar tegelijkertijd ben ik blij dat ik dit boek nog niet heb uitgelezen. Die 3 hoofdstukken zijn al zo te gek dat ik alvast een dikke pluim geef voor KYtL. Lees ook Sex Drugs and Cocoa Puffs: A Low Culture Manifesto (2003). Dit boek bestaat uit essays met onderwerpen variërend van Saved By The Bell, een Guns 'n' Roses tribute band tot een trefzekere analyse van het MTV programma The Real World (één van mijn favorieten). Ik was op de Mavo geen ster in handelskennis (zoals dat toen heette) dus op de Havo heb ik economie maar laten zitten (ik heb nooit de ambitie gehad een tweede Keynes ofzo te worden). Maar het boekje Freakonomics, (2005) door de econoom Steven D. Levitt en journalist Stephen J. Dubner is een ander verhaal. Ik vond hier een recensie. Ondanks de punten van kritiek, die door de recensent van bovenstaande site worden opgesomd (en waarmee ik het ook wel eens ben) is het een entertaining read, omdat de menselijke maat in de casussen (casii?) zo aanwezig is.